Όλο το βουνό είναι κατάφυτο από δάση με πανύψηλες οξιές, βελανιδιές, πλατάνια, αγριοκαστανιές, δασική πεύκη, καθώς και συστάδες υβριδογενούς ελάτης. Στα
χαμηλότερα υψόμετρα υπάρχουν καλλιέργειες με μηλιές στις ανατολικές πλαγιές, με ελιές στα νότια καθώς και πολύ πυκνή μακκία βλάστηση. Ιδιαίτερο
χαρακτηριστικό είναι και η υδρολογική του φύση καθώς οι ανατολικές πλαγιές δέχονται πολύ μεγάλα ποσά βροχής και χιονιού που ξεπερνάνε κατά πολύ τη
μέση τιμή της πεδινής Θεσσαλίας. Παρά την παρουσία σε ποσοστό 70% σχιστολιθικών πετρωμάτων που δεν θα επέτρεπαν την δημιουργία σημαντικών υπόγειων
πηγών, η ύπαρξη μεγάλων ρηγμάτων έχει οδηγήσει στη δημιουργία αξιόλογων πηγών. Οι σημαντικότερες εξ αυτών είναι αυτές της Καλιακούδας και της
Λαγωνίκας. Συνολικά οι γνωστές πηγές στο βουνό φτάνουν τις 70. Ποτάμια με σταθερή ροή δεν υπάρχουν στο Πήλιο, αλλά μεγάλες ρεματιές, όπως αυτή της
Λαγωνίκας, του Βρύχωνα, της Καλιακούδας και της Φελούκας με αξιόλογη ροή τους χειμερινούς και ανοιξιάτικους μήνες καθώς και δεκάδες μικρά ρέματα.
Η Πηλιορείτικη αρχιτεκτονική είναι ξεχωριστή και αναγνωρίζεται κυρίως στα παραδοσιακά σπίτια, τα αρχοντικά και τις εκκλησίες του Πηλίου. Αυτή η
αρχιτεκτονική εφαρμόζεται μέχρι και σήμερα σε έργα υποδομής όπως βρύσες (ή κρήνες, όπως επίσης λέγονται) και τα γεφύρια. Η πηλιορείτικη
αρχιτεκτονική διατηρείται εδώ και πολλά χρόνια, την οποία διακρίνουμε στα παλιά αρχοντικά που συναντάμε σε καθένα από τα χωριά του Πηλίου. Σχεδόν σε
όλα τα αρχοντικά του Πηλίου ο τρόπος κτισίματός τους έχει μοναδικά και γηγενή χαρακτηριστικά, καθώς είναι χτισμένα με πλάκες και πέτρες της
ευτύτερης περιοχής. Αξίζει να σημειώσουμε πως τα υλικά αυτά που συμβάλλουν στην κτίση των αρχοντικών έχουν παρθεί από τα αρχεία του Πηλίου.
Τα αρχοντικά του Πηλίου διακρίνονται σε διάφορους τύπους αρχιτεκτονικής. Ένας μεγάλος αριθμός αρχοντικών ανήκει στον βορειοελλαδίτικο τύπο ο οποίος
ιδρύθηκε και αναπτύχθηκε κατά τη διαφυγή προσφυγικών ομάδων στο Πήλιο, την εποχή της Τουρκοκρατίας. Οι πρόσφυγες αυτοί που κατάγονταν από την Ήπειρο
ήταν εξειδικευμένοι στη χρήση της πέτρας ως δομικό υλικό και χάρη σε αυτό το γεγονός, τα αρχοντικά απόκτησαν βορειοελλαδίτικο τύπο. Ένα μικρότερο
ποσοστό αρχοντικών εντάσσεται στον νεοκλασικό τύπο που προήλθε από τους ιθαγενείς της Αιγύπτου. Οι τοίχοι των σπιτιών είναι αρκετά μεγάλοι σε πάχος
(20-25cm) με αποτέλεσμα το καλοκαίρι τα σπίτια να είναι δροσερά και το χειμώνα ζεστά.
Πηγή wikipedia.org /
Άδεια χρήσης παρόντος άρθρου Creative Commons Attribution/Share-Alike License
